,,We willen een avontuur hebben. Dat is de belangrijkste reden om dit te doen”, vertelt de in Westerpark wonende Edwin Rusticus over de reis die door Libanon, Syrië, Turkije, Turkmenistan, Tadzjikistan, Kirgizië en China voert. De vijf mannen die meedoen aan de expeditie hebben echter ook een goed doel aan de onderneming verbonden. Geïnteresseerden kunnen de fietsers sponsoren voor een vast bedrag, of ze kunnen een bedrag per kilometer geven. Wel even opletten, want de mannen gaan zo'n 10.000 kilometer rijden.

Het sponsorgeld gaat naar de Spark Foundation. Dit initiatief ondersteunt plaatselijke scholen in Nepal. Het programma van Spark bestaat voornamelijk uit het geven van Engelse les aan de Nepalese schoolkinderen. Ook sport maakt deel uit van de activiteiten van de Spark Foundation. De scholen worden ondersteund met materiaal. Zo helpt de Arnhemse voetbalclub Vitesse de Spark Foundation met voetbalbenodigdheden.

Het idee om de tocht te maken, is eigenlijk door een aantal toevalligheden ontstaan, vertelt Rusticus. ,,We hadden al eerder in Kazachstan gefietst. Daar zijn we voor het eerst in aanraking gekomen met de handelsroutes die door dat gebied hebben gelopen. De zijderoute is eigenlijk gewoon een handelsroute, maar in de negentiende eeuw heeft iemand het de zijderoute genoemd. Eenmaal terug zag ik een artikel over Marco Polo in de National Geographic. Daarna zijn we er met z'n allen mee aan de slag gegaan.”

De mannen hebben flink wat heen en weer moeten schrijven en bellen om de tocht mogelijk te maken. Ze zijn er, naar eigen zeggen, al vijf maanden full time mee bezig. ,,Ons laatste teamlid is pas sinds december betrokken bij de onderneming maar hij heeft nu al duizend e-mails verstuurd die betrekking hebben op de tocht. Mijn collega's hebben tegen mij gezegd dat de kwaliteit van mijn werk momenteel vrij laag is. Eigenlijk zit ik al voor 99 procent op die fiets.”

Aan alles moet worden gedacht bij het voorbereiden van de tocht. Per fiets kan er ongeveer veertig kilo bagage worden meegenomen. Dit lijkt veel maar het tegendeel is het geval. Alles moet mee: kampeerbenodigdheden, brandstof om te koken, grote hoeveelheden pasta, maar ook water zal op grote delen van de tocht veel ruimte opeisen, want de gebieden waar de tocht langsvoert, hebben veelal een droog klimaat.

Daarnaast moet de groep flink wat Amerikaanse dollars meenemen, zodat zij niet bij de eerste de beste corrupte ambtenaar stranden. ,,Tijdens de tocht in Kazachstan hadden we een ambtenaar omgekocht door dollars onder in een doosje bonbons te stoppen. We zullen tijdens deze tocht wel een paar keer ontzettend in de maling worden genomen, maar dat is het leergeld dat je moet betalen”, aldus Rusticus.

Met de tocht hoopt Rusticus ook de landen die zij aandoen in een positiever daglicht te stellen. ,,We fietsen door moslimlanden. Iedereen denkt altijd gelijk dat dat eng is. Vaak worden die gebieden in verband gebracht met terrorisme. Ik word niet goed van die bangmakerij. Toen Australië een negatief reisadvies gaf voor Nederland vonden wij dat niet leuk.” Islamitische landen krijgen volgens Rusticus ook onterecht een slechte naam aangepraat. ,,Tijdens de tocht doen we verslag op onze website. We hopen zo de positieve kanten van die contreien te laten zien.”

Meer informatie over de fietstocht is te vinden op www.marcopolobybike.com